Wielmożny Mciwy Panie Bracie Starosto Kałuski,
mój wielce Mciwy Panie i Bracie.
Lubo to WM mój Mciwy Pan odjeżdżając do cudzych krajów[1] żadnej o tym przez pisanie swoje nie raczyłeś mi dać wiadomości, z czego ja wielce żałosna zostawam, bo o tym przedsięwzięciu WM mego Mci Pana nie wiedząc, nie mogłam też powinnego listownie oddać pożegnania, teraźniejszym to jednak nagradzając pisaniem, z uprzejmego serca życzę i P.(ana) Boga proszę, abyś WM mój M Pan gdziekolwiek tam drogę swą kierować będziesz, na każdym zawsze miejscu przytomne i we wszystkich progressach[2] swych życzliwe uznawał szczęście. Winszując przy tym nowo zaczętego roku, nisko majestat Boży błagam, żeby nie tylko ten teraźniejszy dał WMci memu Mci Panu sczęśliwie przepędzić, ale i innych wielu w nieodmiennej zdrowia disposiciej[3] doczekać i przeżyć raczył pozwolić. Łasce zatym[4] i zwykłej WMci mego M Pana braterskiej miełości siebie i powolne moje jako najpilniej zalecam służby. W Koniecpolu d. 23 Januarii 1652
WM mego miłościwego pana i brata
z serca miłująca siostra
i powolna sługa
Joanna Barbara z Zamościa Koniecpolska
chorążyna koronna mpp[5]
Uniżenie dziękuję WM memu mościemu panu i bratu, żeś mię w miłości swojej nie zapomniał a [sutą][6] [materyą][7] [ktorej] […][8] WM mój mości pan i brat przysłał także[9] i za [potrzeby][10] do nich wielce i uniżenie dziękuję, biorąc to[11] łaskę za znak miełości nieodmiennej WM mego kochanego brata, proszę uniżenie, abyś mię, WM mój kochany bracie, taką jako najczęściej o zdrowiu swym wiadomość czynił i powodzeniu swoim jakże rychło się WM do Polski powrócić obiecujesz.
[1] Jan Zamoyski wyjechał do Włoch w październiku 1651 r.
[2] postępach
[3] stanie
[4] zatem
[5] ręką własną
[6] Odczyt niepewny.
[7] Odczyt niepewny
[8] Wyraz nieczytelny.
[9] Zapisane jako takse.
[10] Odczyt niepewny.
[11] tę