Jaśnie Wielmożna MM Pani kanclirzyna[1] koronna a moja wielce MM Pani i dobrodziko!
Przy oddaniu uniżonych usług moich nawidzam[2] dobre zdrowie WM MM Pani i dobrodziki, w którym jako natenczas zostawać raczysz, pytam się. Przy tym zdało mi się [….][3] słuszno oznajmić MM Pani i dobrodzice, iż w piątek przeszli[4] będąc u JM MM pana krakowskiego[5] w [Busku][6], którego, gdym prosił na wesele moje, śmiercią Jej Mci pani wojnicki[7] wymówił się. Jednakże to mi obiecał, jeśli czas pozwoli, po pogrzebie Jej Mci pani wojnicki, który przypada za trzy niedzielie[8], stawić się w dom WM MPani i dobrodziki. Sam JM MM pan krakowski jedzie [potem][9] [dalej][10] do Baru spodziwając[11] się wpaścia[12] tatarskiego, gdyż pewno[13] ma wiadomość o tem[14] pogaństwie, którzy się tu do nas gotują. To do wiadomości WM MM Pani i dobrodziki doniósłszy, siebie samego uniżonymi usługami memi[15] jako najpilni[16] oddawam[17]. Dan w Białym Kamieniu 23 Ianuarii AD 1639
WM Moi Mości Pani i dobrodziki powolny i uniżony sługa
Jeremi Michał Korybuth, książę na Wiśniowcu
[1] kanclerzyna
[2] nawiedzam
[3] Nieczytelne.
[4] przeszły, miniony
[5] Stanisława Koniecpolskiego
[6] Odczyt niepewny.
[7] wojnickiej – to Anna z Branickich Lubomirska, zm. 9 I 1639, teściowa Koniecpolskiego. Rodzinę obowiązywała w związku z tym roczna żałoba.
[8] tygodnie
[9] Odczyt niepewny.
[10] Odczyt niepewny.
[11] spodziewając
[12] napadu
[13] pewną
[14] tym
[15] mymi
[16] najpilniej
[17] oddaję